Juridische obstakels voor verbod op PFAS!
Foto’s: AI gegenereerd
De PFAS-voorstellen die in 2023 bij het ECHA zijn ingediend door Duitsland, Nederland, Noorwegen, Zweden en Denemarken, pleiten voor een verbod op alle PFAS-stoffen volgens een definitie die vrijwel alle HFK- en HFO-koelmiddelen omvat. Evenals de fluorpolymeren die in een aantal kritische koelcomponenten worden gebruikt. Deze componenten omvatten essentiële pakkingen en andere afdichtingssystemen, elektrische en elektronische componenten en slijtvaste coatings.
Impact wordt bestudeerd
De impact van een PFAS-verbod op gefluoreerde gassen wordt momenteel bestudeerd door de risicobeoordelingscommissie (RAC) en de commissie voor sociaaleconomische analyse (SEAC) van het ECHA. De RAC-commissies steunen het voorstel in principe, maar het advies van de SEAC-commissie wordt pas eind dit jaar verwacht. Het volledige besluitvormingsproces zal naar verwachting pas in 2028 zijn afgerond.
Juridische tekortkomingen?
Terwijl de Europese airconditioning-, koel- en warmtepompindustrie op een uitkomst wacht, heeft Fieldfisher, een toonaangevend advocatenkantoor voor zakelijk recht gevestigd in Brussel, een aantal juridische tekortkomingen in de voorstellen aangekaart. Maria Beatrice Grassi is advocaat bij de afdeling EU-regelgeving, handels- en mededingingsrecht van Fieldfisher en schrijft op de website van het bedrijf dat de reikwijdte van de voorstellen fundamentele vragen oproept over uitvoerbaarheid, proportionaliteit en rechtszekerheid.
Negeren identificatiegegevens
Het voorstel dat betrekking heeft op elke stof met ten minste één volledig gefluoreerde methylgroep (–CF3) of methyleengroep (–CF2–), zou leiden tot beperkingen/verboden op vrijwel alle huidige HFO’s, HFK’s en alternatieve HFK/HFO-koelmiddelmengsels. ‘Deze definitie negeert standaard chemische identificatiegegevens – zoals CAS- of EG-nummers – die doorgaans vereist zijn voor duidelijkheid in de regelgeving en afdwingbaarheid’, schrijft Grassi. ‘Critici stellen dat deze ‘one-size-fits-all’-benadering uitgaat van uniforme gevaren en risico’s voor duizenden chemisch diverse PFAS-stoffen. Een aanname waarvan zelfs de RAC van ECHA heeft erkend dat deze wetenschappelijk twijfelachtig te zijn.’
Fundamentele vragen
Grassi stelt dat deze benadering fundamentele vragen oproept over afdwingbaarheid, proportionaliteit en rechtszekerheid. Kernbeginselen van bijlage XV van de Europese REACH-verordening (Registratie, Evaluatie, Autorisatie en Restrictie van Chemische Stoffen). ‘De gevarenbeoordeling is sterk gebaseerd op algemene beweringen over persistentie en extrapolatie van een paar bekende stoffen – zoals PFOA en PFOS – naar duizenden verschillende PFAS-verbindingen. Vaak zonder stofspecifieke gegevens. Het dossier negeert ook kritieke hiaten in de blootstellings- en emissiegegevens, met name tijdens de afvalverwerkings- en gebruiksfasen van artikelen, en biedt slechts een oppervlakkige analyse van de daadwerkelijke gebruikspatronen in verschillende sectoren.’
Gebrekige bewijslast
Fieldfisher stelt dat de rechtvaardiging van de beperking grotendeels gebaseerd is op persistentie alleen, zonder voldoende bewijs van gelijktijdige toxiciteit of mobiliteit. Criteria die doorgaans ten grondslag liggen aan beperkingen onder REACH. Het stelt dat deze rechtsgrondslag discutabel is en mogelijk geen stand houdt bij rechterlijke toetsing.
Verlenen vrijstellingen ondoorzichtig en inconsistent
Het advocatenkantoor stelt dat het voorstel ook het risico loopt op regelgevende overlap met andere bestaande regelgevingsinstrumenten, zoals de F-gassenverordening, de POP-verordening en het Verdrag van Stockholm inzake persistente organische verontreinigende stoffen. Verder is het van mening dat de brede reikwijdte en de ongeteste definities het vermogen om de effectiviteit te meten of de naleving te volgen, ondermijnen. ‘Het proces voor het verlenen van vrijstellingen lijkt ondoorzichtig en inconsistent, waarbij sommige sectoren tijdelijke vrijstellingen krijgen en andere zonder duidelijke rechtvaardiging worden uitgesloten’, schrijft Grassi. “Deze opeenhoping van tekortkomingen suggereert dat het voorstel in zijn huidige vorm mogelijk niet in staat is om evenredige, effectieve en juridisch solide resultaten te leveren.’
Herziening zaait verdere twijfel
De REACH-verordening zelf wordt momenteel herzien, waarbij de verwachte hervormingen een extra laag van regelgevende onzekerheid voor de PFAS-beperking met zich meebrengen. ‘Alle wijzigingen in het fundamentele kader van REACH kunnen direct van invloed zijn op de manier waarop groepsgebaseerde beperkingen worden gedefinieerd, gerechtvaardigd en gehandhaafd. Dit zaait verdere twijfel over de juridische en operationele haalbaarheid van het voorstel op de lange termijn.’
Bron: Cooling Post
Lees ook: Vernieuwde ECHA C&L-inventaris nu beschikbaar in ECHA CHEM
Voorbehoud
Deze informatie is met de grootst mogelijke zorg samengesteld, in sommige gevallen uit verschillende informatiebronnen. (Interpretatie)fouten zijn niet uitgesloten. Er kan dus geen enkele wettelijke verplichting aan deze tekst worden ontleent. Iedereen die met dit onderwerp te maken krijgt, heeft zelf de verantwoordelijkheid om zich in de materie te verdiepen!