Beperkte gegevens nanomaterialen in afval toch waardevol voor afvalverwerkers– Uit een nieuw rapport blijkt dat er beperkte gegevens beschikbaar zijn over de hoeveelheid afvalstromen die nanomaterialen bevatten in de EU. Desondanks zijn bestaande openbare gegevens over afval zeer waardevol voor afvalbeheerders, wetenschappers, regelgevende instanties en mogelijk consumenten.
Algemeen overzicht
Met de huidige beschikbare gegevens is het niet mogelijk om een nauwkeurige schatting te geven van de hoeveelheden nanomaterialen in verschillende afvalstromen. Niettemin kunnen wetenschappers bestaande openbare databases gebruiken om massastromen van nanomaterialen naar afvalbeheerfaciliteiten en het lot van nanomaterialen in het milieu in te schatten. Dergelijke generieke massastroommodellen zijn op grote schaal gebruikt om een algemeen overzicht te geven van de verspreiding van specifieke nanomaterialen in het milieu.
Stand van zaken
Uit het onderzoek blijkt ook dat verbranding en afvalwaterzuivering zeer efficiënt zijn in het beperken van de uitstoot van enkele van de meest gebruikte nanomaterialen naar het milieu. Er is ook aanzienlijke vooruitgang geboekt bij het karakteriseren en meten van nanomaterialen, wat zou moeten helpen om in de toekomst nauwkeurigere gegevens over afval van nanomaterialen te genereren.
Wettelijke verplichtingen
Sinds 2020 zijn fabrikanten en importeurs van nanomaterialen wettelijk verplicht om te melden wanneer nanomaterialen (d.w.z. nanovormen van chemische stoffen) op de markt worden gebracht via hun REACH-registraties. Informatie over specifieke hoeveelheden vervaardigde of geïmporteerde nanovormen is echter niet vereist onder REACH. In plaats daarvan verplicht de verordening fabrikanten om de totale hoeveelheid van de vervaardigde chemische stof te rapporteren. Met inbegrip van zowel de nanomateriaalvormen van de chemische stof als de niet-nanomateriaalvormen.
Enkele uitdagingen
Hoewel openbare databases nuttig zijn, zorgt het gebrek aan kwantitatieve informatie over nanomaterialen voor enkele uitdagingen. Zo is een analyse van de blootstelling van werknemers in afvalbeheerfaciliteiten nodig om beter te begrijpen welke activiteiten de grootste risico’s van blootstelling aan vervaardigde nanomaterialen met zich meebrengen en om de meest effectieve risicobeperkende maatregelen te kunnen bepalen.
Onderzoek blijft op academisch niveu
Hoewel wetenschappers actief onderzoek doen naar toepassingen voor nanomaterialen die zouden helpen bij het opbouwen van een circulaire economie, bleek uit de studie dat veel van het onderzoek in dit stadium op academisch niveau blijft. Om dit onderzoek te vertalen naar praktische en economisch haalbare toepassingen is meer werk nodig.
Achtergrond over het onderzoek
Het rapport, getiteld ‘Study on the Product Lifecycles, Waste Recycling and the Circular Economy for Nanomaterials’, is opgesteld in opdracht van het Observatorium van de Europese Unie voor nanomaterialen (EUON), dat wordt gehost en onderhouden door ECHA. EUON geeft informatie over bestaande nanomaterialen op de EU-markt. Het wordt gefinancierd door de Europese Commissie. Het onderzoek is uitgevoerd door RPA Europe.
Bron: ECHA
Lees ook: Nieuwe ECHA richtlijn ‘dierproeven vermijden en allergieën verminderen’
Voorbehoud
Deze informatie is met de grootst mogelijke zorg samengesteld, in sommige gevallen uit verschillende informatiebronnen. (Interpretatie)fouten zijn niet uitgesloten. Er kan dus geen enkele wettelijke verplichting aan deze tekst worden ontleent. Iedereen die met dit onderwerp te maken krijgt, heeft zelf de verantwoordelijkheid om zich in de materie te verdiepen!
Trackbacks/Pingbacks